Çanakkale 3 Ekim 1962 günü saat 15.30’da sel felaketine maruz kalmış ve Çanakkale’nin çevre il ve ilçelerle bağlantısı kesilmiş, şehrin neredeyse üçte ikisi hasara uğramıştı. Bu felaketin yaraları uzun süre sarılamamıştı. Bu sel felaketinden yaklaşık iki yıl sonra Çanakkale bu defa çevre ilçeleriyle birlikte yeni bir felaketle karşı karşıya kaldı.

1964 yılında önce Kasım ayının sonunda daha sonra da yine Aralık ayının son günlerinde peş peşe iki defa sel baskını yaşandı. Bu seller sadece Çanakkale’de değil, Ezine ve Biga yöresinde de görüldü.

27 Aralık 1964 Pazar günü sabah saatlerinde başlayan ve zaman zaman da kuvvetli sağanağa dönüşen yağışlar Çanakkale içinde Sarıçay’ı taşırıp, şehrin sular altında kalmasına sebep oldu. Bu defa meydana gelen sel 1962 yılındaki selden farklı olmuştu. 1962 yılındaki sel öğleden sonra olduğu için bir kişi hariç can kaybına sebep olmamıştı. Ama bu defa sel halkı gafil avlamıştı. Çok miktarda mal ziyanına sebep olmuştu. Sular çekilmediğinden mahalleler arasında irtibat geç vakte kadar sağlanamamıştı. Harmanlık Mahallesi’nde ve Stadyum civarında bazı kerpiç evler yıkılmıştır. Elektrik kaçağı tehlike yaratmıştı. Şehrin se şebekesi iflas etmiş ve terkos akmaz hale gelmiştir. Tatar Mahallesi’nde köprü suların akışı karşısında eğrilmiş, kordonboyu eskisinden daha kötü şekilde yıkılmış, bazı taksiler sele kapılıp sürüklenmişse de kaybolmamışlardır. Suyun yüksekliği bazı yerlerde iki metreyi aşmıştı. Çanakkale’de okullar Pazartesi gününden itibaren tatil edilmişti.

Su taşkınına maruz kalan Çanakkale’de zarar görenlerin oranı % 90’dı. İki sene iki ay önce meydana gelen selden daha fazla su taşıyan Sarıçay’ın zarar vermediği ev ve dükkân bırakmamıştı.

Pazartesi sabahı Kızılay Başkanı Hasan Sever ekipler halinde zarar görenleri tespit ettirmiş ve fakirlere yiyecek yardımı ile evlerini kaybedenlere geçici olarak barınabilecekleri yerler temin etmişti.

Çanakkale Rıhtımı selden büyük zarar görmüştü. 300 bin lira harcanarak tamir edilen Kordonboyu araçların geçemeyeceği hale gelmişti.

Saat 11’e doğru jandarma ve deniz birlikleri selden zarar görenlere yardım etmek üzere görevlendirilmişti. Evleri yıkılanların eşyaları Bayındırlık Müdürlüğü araçları ve personeli tarafından taşınmıştı.

1962 yılındaki sel baskınına göre stadyum daha fazla zarara uğramıştı. Sular ve sürüklediği selin önüne gelen bahçe ve kömürlük duvarı ile stadyumun duvarı yıkılmıştı.

Kızılay Genel Merkezi, radyodan Çanakkale’ye yardım gönderildiğini ilan etmesine rağmen Çanakkale’de iskele zarar gördüğü için yardım şehre ulaştırılamamıştı. Fırıncılar canlarını ve mallarını kurtarmak kaygısına düştüklerinden ekmek geç çıkmış ve Çanakkale’de sadece iki fırın ekmek çıkarabilmişti. Çanakkale’ye şehir dışından ilk yardımı Balıkesir Ordonat Komutanlığı’dan Astsubay Yavuz Okan ulaştırmıştı. Yardım Pazartesi akşamı saat 21.30’da 2000 ekmek, 3 teneke peynir, 3 sandık zeytin, 10 karton kutu tereyağ, 2 karton kutu sütlü kakao ve 10 çuval undu.

Ezine’nin içinden geçen Menderes’in kollarından biri olan Kocabaş Çayı taşmış ve bütün evler suların istilasına maruz kalmıştı. Binlerce kümes hayvanı ve inşaat malzemesi sele kapılıp yok olmuştu.   

Ezine’nin Mahmudiye bölgesinde mıntıkasında suların ortasında kalan beş çoban ancak helikopterle kurtarılabildi. Bir adacık üzerinde bulunan on kişiye havadan yiyecek atılabildi. Ezine’de 115 ev tamamen yıkılmış, evsiz kalan vatandaşlar belediye ve okullara yerleştirilmişlerdi.

İmar ve İskân Bakanı Sadık Kutluay, 29 Aralık günü helikopterle Çanakkale’ye gelerek, sel bölgelerinde incelemelerde bulunmuş ve akşam da Bahr-ı Sefid Gazinosu’nda halkla bir araya gelerek her türlü yardımın vakit geçirilmeden yapılacağını belirtmişti. Ancak ilk etapta sadece 50 bin lira bir para gönderilmesi büyük bir hayal kırıklığı yaratmıştı. Zira Çanakkale’nin ve Çanakkalelilerin zararı 5 milyonun üzerindeydi. Çanakkale Milletvekili Burhan Arat, Çanakkale Valisi Sabri Sözer’e bir telgraf çekerek, felaketten dolayı üzüntüsünü dile getirmişti.